Ποιός τα έγραψε ;
-Τα
βιβλία που έχουμε ανάγκη είναι εκείνα που πέφτουν σαν το τσεκούρι στην παγωμένη
θάλασσα της ψυχής μας.
- Το να
πιστεύεις στην πρόοδο δεν σημαίνει ότι πιστεύεις ότι έχει γίνει πρόοδος.
- Όποιος
διατηρεί την ικανότητα να βλέπει την ομορφιά, δεν γερνάει ποτέ.
- Υπάρχει
προορισμός, αλλά όχι δρόμος. Αυτό που αποκαλούμε δρόμο είναι δισταγμός.
- Από
ένα σημείο και μετά δεν υπάρχει πλέον επιστροφή. Αυτό είναι το σημείο που
πρέπει να φτάσουμε.
- Θα
ήθελα να είχα αρκετό πνεύμα για να εφεύρω το μουστάκι του Χίτλερ, το πηγούνι
του Μουσολίνι, το κασκέτο του Φράνκο και το χαμόγελο του Χρουστσόφ.
- Οι ιδεολογίες μας χωρίζουν. Τα όνειρα και οι
αγωνίες μάς ενώνουν.
Μια άδικη ειρήνη είναι
προτιμότερη από ένα δίκαιο πόλεμο
Κάθε
αποχωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος, αλλά κάθε θάνατος είναι ένας μεγάλος
αποχωρισμός.
Η
εξουσία έχει την τάση να διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα.
Πρέπει
να συγχωρούμε τους εχθρούς μας, αλλά όχι προτού τους κρεμάσουμε.
Αυτό
που θεωρούμε τάξη είναι η επικρατούσα μορφή χάους.
Πίσω
από κάθε μεγάλη περιουσία κρύβεται ένα έγκλημα.
….Ο βαρόνος και η τσιγγάνα
Την εποχή της ηγεμονίας του πρίγκιπα Ρήτζεντ,
παρατηρείται μία νέα τάση ανάμεσα στους νέους αριστοκράτες: να σπαταλήσουν την
κληρονομιά τους στο κρασί, τον τζόγο και τις γυναίκες. Ένας από αυτούς, ο Σερ
Πωλ Ντέβεριλ, έχει χάσει όλη του την περιουσία. Όταν γνωρίζει την άγρια ομορφιά
και τον ατίθασο χαρακτήρα της τσιγγάνας ονόματι Μπελ (Μελίνα Μερκούρη), θα την
ερωτευτεί παράφορα. Αυτή όμως δεν θέλει παρά την περιουσία του. Όταν ανακαλύψει
ότι ο πρίγκιπας είναι απένταρος, το ενδιαφέρον της στρέφεται αλλού... Η πρώτη
αγγλόφωνη ταινία της Μελίνας Μερκούρη σε συνεργασία με τον «μεγάλο» Τζοζεφ
Λόουζι.
….Ο Βαρόνος με τα χελωνάκια
Ο πάμπλουτος βαρώνος Φλαφ Φον Φλουφ έχει
αφάνταστα πολλά λεφτά.Έχει σμαράγδια και κοράλλια και ρουμπίνια και φλουριά.
Έχει πολύτιμες κορόνες και εκατό χρυσές χελώνες. Δεν είναι, όμως, καθόλου
ευχαριστημένος, επειδή φοβάται πως θα τον κλέψουν, θα τον ξεγελάσουν και θα τον
ληστέψουν. Χτίζει, λοιπόν, γύρω από τον πύργο του μια ψηλή μάντρα με
συρματόπλεγμα, γεμίζει τον κήπο του με παγίδες, βάζει ογδόντα επτά συναγερμούς
και τελικά αγοράζει το πιο μεγάλο, το πιο ακριβό και το πιο ανθεκτικό
χρηματοκιβώτιο του κόσμου και κλειδώνεται μέσα μαζί με τους θησαυρούς του. Η ζωή
του, όμως, αλλάζει ριζικά, όταν μια πρωτοχρονιάτικη βραδιά ένας διαρρήκτης
καταφέρνει να διαρρήξει το απαραβίαστο χρηματοκιβώτιο.
….ο βαρόνος Μινχάουζεν
«Μερικοί ταξιδιώτες διηγούνται κάποτε
περισσότερα απ' αυτά που πραγματικά συνέβησαν. Γι' αυτό δεν είναι ν' απορεί
κανείς όταν ο ακροατής ή ο αναγνώστης δείχνει κάποια δυσπιστία. Εάν ωστόσο
κάποιοι από τους αναγνώστες αμφιβάλλουν για την αλήθεια των λόγων μου, τους
λυπάμαι με όλη μου την καρδιά για τη δυσπιστία τους και είμαι υποχρεωμένος να
τους παρακαλέσω ν' αποχωρήσουν καλύτερα από τη συντροφιά μας πριν αρχίσω να
διηγούμαι τις περιπέτειές μου...».
Με αυτά τα λόγια «προειδοποιεί» τους
μελλοντικούς του αναγνώστες ο βαρόνος Μινχάουζεν, ο μεγαλύτερος και
διασημότερος ψεύτης όλων των εποχών. Οι περίφημες ιστορίες του εκδόθηκαν για
πρώτη φορά του 1785 στην Αγγλία, ανώνυμα, από τον Ρούντολφ Έρικ Ράσπε. Ο ήρωας
αυτών των ιστοριών ήταν υπαρκτό πρόσωπο -ο βαρόνος Κάρολος Φρειδερίκος
Ιερώνυμος φον Μινχάουζεν, ένας άνθρωπος που το ταλέντο του στην αφήγηση
φανταστικών περιπετειών ήταν ευρύτατα γνωστό.
Ένα χρόνο μετά την πρώτη, αγγλική έκδοση, η
συλλογή των ιστοριών του Ράσπε μεταφράστηκε (ή, ακριβέστερα, διασκευάστηκε) στα
Γερμανικά από τον λαμπρό Γερμανό ποιητή Γκόττφριντ Άουγκουστ Μπύργκερ, ο οποίος
έκανε πιο ζωντανό τον ήρωά του, του προσέδωσε προσωπικότητα και πρόσθεσε
σατιρικό και ποιητικό ύφος σ' αυτά τα αφηγήματα. Έτσι λοιπόν, περιπετειωδώς,
προέκυψε αυτή η ποιητική φαντασμαγορία, που αγαπήθηκε όσο λίγα έργα της
παγκόσμιας λογοτεχνίας και θα διαβάζεται με απόλαυση όσο θα υπάρχουν
αναγνώστες.Επιπλέον, αυτή η έκδοση κοσμείται από τις εκπληκτικές ξυλογραφίες
του Γκουστάβ Ντορέ, που ξαναδιηγούνται χωρίς λόγια, με την ευγλωττία της
εικόνας, τις ιστορίες.
Όλα είναι θέμα παιδείας
…γράφει : ο Λευτέρης Π.
Φράτης
Μετά το πέρας της βιομηχανικής επανάστασης, η
οποία κληροδότησε στην ανθρωπότητα αρκετά δεινά και αρκετά οφέλη όσον αφορά την
ανάπτυξη μιας πολυσχιδούς παραγωγικής παγκόσμιας οικονομίας, ανέκυψε το ζήτημα
του ελεύθερου χρόνου ως κεκτημένο αγαθό της μεταστροφής που επέφερε το
καπιταλιστικό σύστημα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Φτάνοντας στην εποχή μας λανθασμένα έχουμε αντιληφθεί το πεδίο του
ελεύθερου χρόνου ως ‘’φύσει’’ και ‘’θέσει’’ αγαθό. Κάθε προσπάθεια αποδόμησης
αυτού του αισθήματος είναι περιττή και ανούσια και ο εκφραστής της ένας απλός
αναχρονιστής και άκαμπτος στην νέα πραγματικότητα. Ποιός άλλωστε σήμερα δεν
έχει ελεύθερο χρόνο; Ακόμα και αν δεν υφίσταται θα πρέπει άμεσα να εξεβρεθεί.
Φαντάζει αδιανόητο, ειδικότερα στους νέους η ανυπαρξία του ελεύθερου
χρόνου.
Εφόσον όμως ο ελεύθερος χρόνος κατέστη φύσει και θέσει αγαθό και
προνόμιο των εκσυγχρονισμένων κοινωνιών μας, σήμερα ανακύπτει και απασχολεί
ιδιαιτέρως η όσο το δυνατόν καλύτερη και
ποιοτικότερη αξιοποίηση του. Συνεπώς σήμερα τον αναλύουμε υπό το πρίσμα της
αισθητικής κρίσης και των ραγδαίων εξελίξεων που υφίστανται οι καιροί μας.
Η
τεχνολογική έκρηξη δημιούργησε την λεγόμενη ‘’κοινωνία της πληροφορίας’’ και
της ατελεύτητης επικοινωνίας. Μάλλον ορθότερα θα λέγαμε την κοινωνία της
ατελεύτητης ανοησίας, της αμετροεπούς αποχαύνωσης και της απεμπόλησης των
εγγενών χαρακτηριστικών που διακρίνουν την ανθρώπινη οντότητα στο σύνολο της.
Θύματα της κυρίως οι νέοι που παραπαίουν πολιτιστικά και κοινωνικά. Διότι οι
αρνητικές συνέπειες που τα συνοδεύουν, αμβλύνουν την κοινωνικότητα τους και
τους καταδικάζουν να ζουν και να ονειρεύονται κόσμους άκρως ιδεατούς και
καθ’ολοκληρίαν κίβδηλους.
Ο
εξωραϊσμός και η εξιδανίκευση της αχαλίνωτης διασκέδασης σε χώρους εστίασης
συμβάλλει καθοριστικά στην διαμόρφωση μιας αντίληψης η οποία καταδικάζει τους
αντιφρονούντες να παραμένουν στο περιθώριο αλλά ευτυχώς υγιείς και τους
ασπάζοντες να απολαμβάνουν ηδονικά το θέαμα της αποσάθρωσης του αισθητικά και
ποιοτικά ωραίου. Η φειδώ καταργείται σε οποιαδήποτε έκφανση της ανθρώπινης
δραστηριότητας. Η αγελαία συμπεριφορά που επιτάσσει τέτοιου είδους ενασχολήσεις
προκύπτει από τους όρους που έχει θέση κάθε εποχή με την εδραίωση της. Προφανώς
δεν θα είχαμε τέτοια αποτελέσματα εάν οι φορείς της παιδείας εξέθεταν τις
απόψεις τους περί του ποιοτικού και πνευματικά ανώτερου στοιχείου στην ζωή με
ενάργεια, σαφήνεια και καθαρότητα.
Η
διεύρυνση της πνευματικής αναζήτησης παρέχει τα καλύτερα εχέγγυα για την
καθολικότητα και την εμβάθυνση της προσωπικότητας του ατόμου. Ο άνθρωπος μπορεί
να αποκτήσει πνευματική αυτοπεποίθηση και να βαδίζει σταθερά στις ψυχαγωγικές
ατραπούς υιοθετώντας τα ουσιώδη και απορρίπτοντας τα επουσιώδη. Μπορεί ο
ελεύθερος χρόνος να κατέστη φυσικό προνόμιο των ανθρώπων του σήμερα αλλά δεν
παύει να απασχολεί ποικιλοτρόπως τους έχοντες ελεύθερο χρόνο υπό το πρίσμα του
ποιοτικού στοιχείου.
ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΑ
ΜΝΗΜΟΝΙΑ
ΔΡ. ΜΕΝΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Σύνταγμα: Λαϊκή λιθογραφία που απεικονίζει
την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843
και δίπλα ο αγνός αγωνιστής της
Ελληνικής Επανάστασης του
1821 Ιωάννης Μακρυγιάννης (1797-1864), εμπνευστής και πρωτεργάτης του δημοκρατικού κινήματος για την παραχώρηση συντάγματος από την
ξενόφερτη μοναρχία (Ελαιογραφία: Αθήνα, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο).Σκηνικό
θλίψης, οδύνης και «ματώματος ψυχής» για
τη σύγχρονη τραγωδία, στην οποία οδηγείται το Ελληνικό Έθνος και ο Ελληνικός
λαός.Και όμως η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική.Παραβιάζουν ακόμη και διατάξεις
του Συντάγματος για να ματώσουν αυτό το λαό ακόμη περισσότερο !!Πιο συγκεκριμένα:
Το ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, για τα «Ατομικά και Κοινωνικά Δικαιώματα»
προβλέπει στο Άρθρο 4, παρ. 5 τα εξής:«Οι
Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις
δυνάμεις τους». Εισάγει τοιουτοτρόπως τον αναλογικό και τον προοδευτικό τρόπο
επιβάρυνσης και φορολόγησης (με βάση τη φοροδοτική ικανότητα έκαστου),
επιβαρύνοντας περισσότερο τους «έχοντες
και κατέχοντες» πολύ υψηλά εισοδήματα και
πολυτελέστατα τεκμήρια διαβίωσης.Κι’ όμως πολύ εύκολα μπορεί να διαπιστώσει
κανείς ότι το ως άνω άρθρο, ιδιαίτερα για τα ληφθέντα και προτεινόμενα μέτρα
των μνημονίων, ή δεν τηρείται σωστά, ή δεν λαμβάνεται ιδιαίτερα υπ’ όψιν ή
εφαρμόζεται ακόμη και αντιστρόφως ανάλογα!Πιο αναλυτικά:
► Αύξησαν την Έμμεση φορολογία (Φ.Π.Α. κ.α.),
καθιστώντας τουτέστιν περισσότερο άδικο το φορολογικό μας σύστημα, ιδιαίτερα
για τα χαμηλά εισοδήματα.Η Έμμεση φορολογία στη χώρα μας είναι υψηλότερη κατά
41,2% της άμεσης φορολογίας (σύμφωνα με τα στοιχεία του Κρατικού προϋπολογισμού
του 2012), υπονομεύοντας τοιουτοτρόπως σε υψηλό βαθμό τον προοδευτικό χαρακτήρα
του φορολογικού μας συστήματος.Η Νέα Κοινωνία, η Νέα Ελλάδα: «Των Κροίσων.. και των Κρισόπληκτων»
►
Απειλούν με χαράτσια όλα τα νοικοκυριά (σπίτια, χαμόσπιτα, αγροτεμάχια,
σαράβαλα κ.α.) και ούτε ένα μέτρο για κατόχους σύγχρονων παλατιών, θαλαμηγών,
ελικοπτέρων, ιδιωτικών αεροπλάνων,
λοιπών τεκμηρίων προκλητικού
πλούτου κ.α. Ούτε ένα μέτρο ακόμη και για
τα Νησιά τα οποία κατέχουν Έλληνες
Κροίσοι διεθνούς φήμης.!
► Καταργούν φοροαπαλλαγές πλέον και σε τέκνα
σε μικροδανειστές, ανέργους, αδύνατους, αρρώστους, καρκινοπαθείς,
παραπληγικούς, κ.α. και διατηρούν 58 φοροαπαλλαγές για τους εφοπλιστές με το
Νόμο 27/1975.
► Βομβαρδίζουν με μέτρα
ετήσια εισοδήματα από 0 – 30.000 ευρώ, πλήττουν εισοδήματα ακόμη και των
5.000 ευρώ και ούτε ένα μέτρο για εισοδήματα από 200.000,
από 1.000.000, από 10.000.000 …..
από 1.000.000.000 ευρώ και άνω (κλιμακωτά).Την ακραία αυτή πολιτική δεν
δείχνουν να την συμμερίζονται και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που ζήτησαν τη
«στήριξη» του Δ.Ν.Τ.
Π.χ. -Η
ανίσχυρη Λετονία ζήτησε πρώτιστα τη διασφάλιση των μισθών και των
συντάξεων
-Η Ουγγαρία παίρνει μέτρα κυρίως
για τους πλούσιους
-Η Πορτογαλία επιβάλλει μέτρα και για εισοδήματα πάνω από τα 153.000 ευρώ
Ακόμη όμως και η Αμερική και η Γαλλία, για να ξεπεράσουν την κρίση, προτείνουν
αύξηση των ήδη υψηλών συντελεστών φορολόγησης των πλουσίων, σε ποσοστά
που μπορούν να ξεπεράσουν το 60 και 70%
κατά περίπτωσιν.
►Δεν αξιοποιούν το Άρθρο 4, παρ. 5 του
συντάγματος που προβλέπει την
προοδευτική φορολόγηση των πλουσιότερων
κοινωνικών στρωμάτων και επιλέγουν ως «ισοδύναμα μέτρα» τον σφαγιασμό των συντάξεων
και του εφάπαξ που ως γνωστό έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα, δημιουργώντας
πρωτότυπες πατέντες και περίεργες
επιλογές «Δημοσιονομικής Πολιτικής» διεθνώς.
Σχετική εξάλλου είναι και η πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του
Ελεγκτικού Συνεδρίου - Ανώτατου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου - που έκρινε
αντισυνταγματικές διατάξεις του νομοσχεδίου με το οποίο επέρχονται μειώσεις
στις συντάξεις και κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα, κ.λ.π. και ότι δεν
πρέπει να θίγεται η αρχή της ισότητας και της αναλογικότητας.
►Διατηρούν
και ενισχύουν πρακτικές που παραβιάζουν ακόμη και τη στοιχειώδη λογική Π.χ.
Τρομοκρατούν νοικοκυριά και μικροεπιχειρήσεις για οφειλές 200 και 300 ευρώ
(ΔΕΗ, εφορία κ.α.) ακόμη και όταν το Κράτος τους οφείλει χιλιάδες ή δεκάδες
χιλιάδες ευρώ (πολυχρονίζον Εφάπαξ, καθυστερούμενες συντάξεις, επιστροφές ΦΠΑ,
αμοιβές αγαθών και υπηρεσιών προς το Δημόσιο, λοιπές οφειλές κ.α.) χωρίς
να προβαίνουν στην ψήφιση νόμων «περί
συμψηφισμού χρεών».
ΚΡΙΣΗ ΗΘΙΚΗ,ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ,ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ
ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΩΝ.Η κρίση δεν είναι οικονομική. Είναι
βαθύτατη κρίση ηθικών, κοινωνικών, πολιτισμικών και δημοκρατικών αξιών που με
μαθηματική ακρίβεια οδηγούν και στην οικονομική κρίση και σήψη. Τιμωρούνται οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι, οι
συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι νομοταγείς, οι έντιμοι, οι εθελοντές,
οι πατριώτες και διαφεύγουν επί χρόνια οι καταχραστές του δημοσίου χρήματος, οι
αεριτζήδες, οι φοροφυγάδες, οι φοροαποφυγάδες, οι φοροαπαλλαγέντες, οι
εισφοροφυγάδες, οι εξαγωγείς αφορολόγητων κεφαλαίων, οι εξαγωγείς κεφαλαίων που
προέρχονται από παράνομες δραστηριότητες
κ.α. !Προς επιβράβευσή τους μάλιστα οι «παράνομοι», καραδοκούν να λάβουν ως
λεία (αντί πινακίου φακής) και την περιουσία των νομοταγών.Τιμωρούνται οι νέοι
…ακόμη και οι επόμενες γενιές και τυγχάνουν σχεδόν ατιμωρησίας, με τον περίφημο
νόμο 3126/2006 περί ευθύνης υπουργών οι κατ’ εξοχήν ασκούντες τις
«πτωχευόμενες» πολιτικές (επί σειρά ετών), αλλά και οι ακολουθούντες
«συμπεριφορές και πρακτικές» που δεν συνάδουν προς το δημόσιο συμφέρον και τον
ωφελιμισμό των πολλών, ως είθισται σε μια δημοκρατία.Είναι ο πρώτος νόμος που
έπρεπε να καταργηθεί, πριν την προσφυγή της Ελλάδας στο Δ.Ν.Τ., διότι αποτελεί στίγμα για κάθε σύγχρονη
Δημοκρατία και βάναυση προσβολή του πολιτεύματος ιδιαίτερα για χώρες υπό
«πτώχευση» … λόγω κακοδιαχείρισης.Στις πλούσιες χώρες η Ελλάδα .
Η
ανάπτυξη μιας χώρας εξαρτάται κυρίως από το «φυσικό, πολιτισμικό και ορυκτό»
της Πλούτο.Η Ελλάδα διαθέτει και τα τρία στον υπέρτατο βαθμό, δίνοντας στη χώρα
μας μοναδικές προοπτικές ανάπτυξης.Πρόσφατα
το 2010, πριν μπει στα μνημόνια, κατατάχθηκε στις 32 πλουσιότερες χώρες
του κόσμου, με βάση το κατά κεφαλήν εισόδημα, και σύμφωνα με το UNDI στις 22
πιο αναπτυγμένες χώρες παγκοσμίως (βλέπε σχετική αναφορά και στην ιστοσελίδα
του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου).Αν όμως αναλογιστεί κανείς ότι τις
τελευταίες κυρίως δεκαετίες, καταστρέφεται ο σπάνιος φυσικός πλούτος της χώρας
μας, απαξιώνεται ο λαμπρός πολιτισμικός της πλούτος και κατά τρόπο περίεργο
αγνοείται ο σπάνιος ορυκτός της πλούτος, εύκολα μπορεί να συμπεράνει ότι με μια
Εθνική Πολιτική, με μια Σύγχρονη Στρατηγική και μ’ έναν άρτιο
Πολιτικο-οικονομικό σχεδιασμό, η Πατρίδα μας θα μπορούσε να καταταχτεί σύντομα
στις 15 τουλάχιστον πλουσιότερες χώρες του κόσμου!Και μ’ ένα δίκαιο κοινωνικό
σύστημα (διότι ως γνωστόν το ισχύον εμφανίζει τεράστιες και αναχρονιστικές
εισοδηματικές ανισότητες) θα μπορούσε και πάλι να αποτελέσει πρότυπο Ανάπτυξης, Πολιτισμού και
Δημοκρατίας.Αντ’ αυτού όμως η Πατρίδα μας περιφέρεται εσχάτως μέσα στο Δούρειο
Ίππο της «Ψωροκώσταινας», διασύρεται διεθνώς και προβάλλεται σαν η πρώτη Χώρα
προς πτώχευση στη διεθνή ειδησεογραφία.Πραγματικά πρόκειται περί ΑΘΛΟΥ …
ΑΘΛΙΟΥ όμως.Η
αναζήτηση των διαχρονικών πολιτισμικών, κοινωνικών, ηθικών και δημοκρατικών
αξιών του Ελληνικού Πολιτισμού, το πλάτεμα των κρουνών της ιστορικής μνήμης και
συνείδησης και το βάθεμα των κοινωνικών και δημοκρατικών θεσμών, θα αποτελέσουν
την πολύτιμη πυξίδα διαφυγής από τον «ιέρειο» χώρο των σπονδών προς τους
Κέρβερους της σύγχρονης Νομισματικής Πολιτικής, από τους κατακομβιαίους
σχηματισμούς του ζοφερού Πλούτωνα και από τις υποχθόνιες και φρυγματισμένες
ανασαιμιές της γης προς τους ιριδισμούς των κυματιστών Ελλαδικών ονείρων, προς
το λιοπερίβλητο άρμα του Φαέθοντα και προς το άπλετο και Απολλώνιο Ελληνικό
Φως.
ΔΡ. ΜΕΝΤΗΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Χαράτσι στα ακίνητα για
ενεργειακό πιστοποιητικό
…..sos , έρχεται
ο Θάνατος της αγοράς …..
…κι’αν δεν έχεις να τα φτιάξεις
;;στο « γεντί κουλέ » θα
φτάσεις.
Από χαράτσι σε... χαράτσι. Έως και 600 ευρώ
θα επιβαρυνθούν εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων προκειμένου να εξασφαλίσουν
πιστοποιητικά για την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων, βάσει της κοινοτικής
οδηγίας.Εκτός από το Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης (ΠΕΑ), οι ιδιοκτήτες
ακινήτων θα πρέπει να διαθέτουν δύο επιπλέον, από την 1η Ιανουαρίου 2013. Το
ένα θα αφορά τη θέρμανση και το άλλο τον κλιματισμό.Συγκεκριμένα, σύμφωνα με
την Κοινοτική Οδηγία 2010/31 της Ε.Ε., τα πιστοποιητικά δεν θα έχουν διάρκεια
δέκα ετών, όπως το ενεργειακό (ΠΕΑ), αλλά έχουν ισχύ από δυο έως τέσσερα
χρόνια, ανάλογα με το σύστημα θέρμανσης ή κλιματισμού και το είδος του
καυσίμου.Ωστόσο δεν θα χορηγούνται μόνο κατά την πώληση ή ενοικίαση κτιρίων
όπως γίνεται μέχρι σήμερα για τα ενεργειακά πιστοποιητικά, αλλά θα είναι
υποχρεωτικά για όλους τους ιδιοκτήτες ακινήτων, ακόμα και αν το ακίνητο δεν
χρησιμοποιείται. Αποτέλεσμα, οι ιδιοκτήτες να επιβαρύνονται με επιπλέον χρήματα
για την έκδοση καθενός από τα δύο αυτά πιστοποιητικά.Σύμφωνα με το Σχέδιο Νόμου
για την Ενεργειακή Απόδοση Κτιρίων, η αμοιβή για τη διενέργεια επιθεώρησης
συστημάτων θέρμανσης και κλιματισμού κτιρίου θα καθορίζεται ελεύθερα,με έγγραφη
συμφωνία των συμβαλλομένων μερών, δεν θα μπορεί ωστόσο να υπερβαίνει τις
παρακάτω τιμές:
- 250 ευρώ για εγκατεστημένη ισχύ έως και
200kW,
- 400 ευρώ για εγκατεστημένη ισχύ από 201 έως
και 400 kW,
- 800 ευρώ από 401 kW και άνω.
Σημειώνεται, ότι μέχρι σήμερα ήταν
υποχρεωτική η έκδοση ΠΕΑ, σε περίπτωση αποπεράτωσης νέου ή ριζικής ανακαίνισης
υπάρχοντος κτιρίου και πώλησης ή μίσθωσης σε νέο ενοικιαστή για διαμερίσματα,
γραφεία και καταστήματα εμβαδού άνω των 50 τετρ. μ. (εξαιρούνταν οι αποθήκες,
τα γκαράζ και ορισμένες κατηγορίες επαγγελματικών κτιρίων). Για ένα σπίτι 100
τ.μ., το κόστος του ΠΕΑ κυμαίνεται από 150 έως 200 ευρώ.Σε περίπτωση που ένας
ιδιοκτήτης δεν διαθέτει ΠΕΑ ή δεν έχει πραγματοποιήσει ενεργειακή επιθεώρηση
των συστημάτων θέρμανσης ή κλιματισμού,σύμφωνα πάντα με το Σχέδιο Νόμου, θα του
επιβάλλεται πρόστιμο από 1.000 έως και 10.000 ευρώ, με βάση την επιφάνεια και
τη χρήση του πιστοποιούμενου κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας,το μέγεθος των
συστημάτων του κτιρίου, τον βαθμό υπαιτιότητας και την τυχόν υποτροπή του
υπόχρεου.
Μητρικός Θηλασμός
Από το 1996 στη χώρα μας έχει καθιερωθεί η
πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου (1-7 ) ως Παγκόσμια Εβδομάδα Μητρικού Θηλασμού. Το
θέμα της φετινής Εβδομάδος είναι: «Κατανοώντας το παρελθόν και σχεδιάζοντας το
μέλλον».Με την ευκαιρία της 20ης επετείου της Παγκόσμιας Εβδομάδας Μητρικού Θηλασμού (1-7 Νοεμβρίου
2012 ), η UNICEF επισημαίνει πως εάν οι
εθνικές πολιτικές που υποστηρίζουν το μητρικό θηλασμό είναι αποτελεσματικές
μπορούν να αποτρέψουν τους θανάτους περίπου ενός εκατομμυρίου παιδιών κάτω των
πέντε ετών στις αναπτυσσόμενες χώρες κάθε χρόνο.Ο αποκλειστικός μητρικός
θηλασμός προφυλάσσει από ασθένειες όπως η διάρροια και η πνευμονία που
προκαλούν θανάτους εκατομμυρίων παιδιών. Δημοσιεύσεις του έγκυρου ιατρικού
περιοδικού Lancet σχετικά με την διατροφή ανέδειξαν το αξιοσημείωτο γεγονός ότι
ένα παιδί που δεν έχει θηλάσει είναι 14 φορές πιθανότερο να πεθάνει στους
πρώτους έξι μήνες από ένα παιδί που τρέφεται αποκλειστικά με μητρικό γάλα.Αν η
προώθηση του μητρικού θηλασμού ήταν αποτελεσματικότερη θα βλέπαμε μικρότερα ποσοστά ασθενειών, υποσιτισμού και
καχεξίας. Γι’ αυτό πρέπει να γίνεται
συστηματική ενημέρωση των υποψήφιων γονιών ιδιαίτερα των μητέρων, από
τους παιδιάτρους, τις μαίες τους
επισκέπτες υγείας και νοσηλευτές που γνωρίζουν το θέμα και μπορούν να βοηθήσουν
στην αύξηση των ποσοστών των μητέρων που θηλάζουν.
