- Οι
πολιτικοί που τους ενοχλούν τα Μέσα Ενημέρωσης είναι σαν τους ναυτικούς που
τους πειράζει η θάλασσα.
- Όταν
δυο άνθρωποι μαλώνουν, φταίει εκείνος που είναι πιο έξυπνος.
- Η
πολιτική είναι η τέχνη να σε υπηρετούν οι άνθρωποι ενώ τους κάνεις να πιστεύουν
ότι τους υπηρετείς εσύ.
- Ζεις
μονάχα μια φορά, αλλά αν το κάνεις σωστά, μια φορά είναι αρκετή.
- Η
ομορφιά ξεγελάει τη σάρκα για να πάρει την άδεια να φτάσει μέχρι την ψυχή.
- Ποτέ
μην ανέχεσαι να σου λέει «όχι» κάποιος που δεν έχει την αρμοδιότητα να σου πει
«ναι».
- Όταν
έχεις δίκιο, κανείς δεν το θυμάται. Όταν έχεις άδικο, κανείς δεν το ξεχνά.
-
Ακτιβιστής δεν είναι αυτός που λέει ότι το ποτάμι είναι βρόμικο. Ακτιβιστής
είναι αυτός που καθαρίζει το ποτάμι.
Μουσική σας ενημέρωση : Ακου
Ντούτσε μου τα νέα
Στίχοι
: Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Τσάντας
Μουσική
: Πάνος Τούντας, ερμηνεία: Στελλάκης
Περπινιάδης
- Ο Μπενίτο κάθε βράδυ, στο Παλάτσο
ξενυχτάει,για να μάθ' έχει μανία, κάτι από την Αλβανία.
- Το τηλέφωνο στο χέρι, όλη νύχτα στο
καρτέρι,πες μου φίλε Καβαλλέρο, το τι γίνεται να ξέρω.
- Άκου Ντούτσε μου τα νέα,φίνα,σοβαρά κι
ωραία,ένα μπρος και δύο πίσω, πώς να σου τ' ομολογήσω.
- Τι χαμπέρια να σου στείλω,που μας ρήμαξαν
στο ξύλο,μας τσακώνουνε αράδα και μας στέλνουν στην Ελλάδα.
- Κένταυροι και Βερσαλιέροι, όλος ο ντουνιάς
το ξέρει,πως κι οι τρομεροί μας Λύκοι κάθε μέρα και μια νίκη.
- Τους τσακώνουνε κοπάδια οι τσολιάδες τα
λιοντάρια και τους πάνε στην Αθήνα κι έτσι την περνούνε φίνα.
- Ο Μπενίτο χρώμα αλλάζει και τον Γκάιντα του
φωνάζει,βάλε μπρος τη μηχανή σου και την όμορφη φωνή σου.
- Πες πως έχουμε μια νίκη και το μέλλον μας
ανήκει,μπρος γκεμνός και πίσω ρέμα, μέσα στ’άλλα κι άλλο ψέμα.
Με λαμπρότητα
γιορτάστηκε στο Φιλιάτι η Εθνική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940
Με μεγάλη λαμπρότητα γιόρτασαν και φέτος
ο Δήμος,οι Αρχές και οι Φιλιατιώτες την Εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940. Μετά
τη δοξολογία και την καθιερωμένη ομιλία έγινε η Παρέλαση των τμημάτων που
συμμετείχαν.Ήσυχα λοιπόν και με σεβασμό στην Μνήμη των Ηρώων του « ΟΧΙ » έγινε
ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου στο Φιλιάτι.Με την Μπάντα της τοπικής
Φιλαρμονικής και με στρατιωτικό Άγημα υποδέχτηκαν τους επισήμους στον Ιερό Ναό
του Αγίου Δημητρίου Φιλιατών.Μετά την τη δοξολογία και την καθιερωμένη ομιλία, ακολούθησε
η παρέλαση των τμημάτων από τα Σχολεία και το Στρατό.Η προσπάθεια ήταν άψογη
με πολλές επευφημίες από τους πολίτες.Πλήθος κόσμου από ντόπιους και επισκέπτες
παρακολούθησαν την μεγάλη παρέλαση που έγινε στην Πόλη των Φιλιατών.
Η ώρα της Αλήθειας
….επιμέλεια : Νίκος Κουτούκης
….ένα μικρό
απόσπασμα από την ομιλία του γενναίου…:
Η
ώρα ήλθεν, ω Άνδρες Έλληνες…! Πρό πολλού οι λαοί της Ευρώπης, πολεμούντες υπέρ
των ιδίων Δικαιωμάτων και ελευθερίας αυτών, μας επροσκάλουν εις μίμησιν, αυτοί,
καίτοι οπωσούν ελεύθεροι, επροσπάθησαν όλαις δυνάμεσι να αυξήσωσι την
ελευθερίαν, και δι’ αυτής πάσαν αυτών την Ευδαιμονίαν.Οι αδελφοί μας και φίλοι
είναι πανταχού έτοιμοι, οι Σέρβοι,οι Σουλιώται, και όλη η Ηπειρος,
οπλοφορούντες μας περιμένωσιν· ας ενωθώμεν λοιπόν με Ενθουσιασμόν! η Πατρίς μάς
προσκαλεί.Ας καλέσωμεν λοιπόν εκ νέου, ω Ανδρείοι και μεγαλόψυχοι Έλληνες, την
ελευθερίαν εις την κλασικήν γην της Ελλάδος! Ας συγκροτήσωμεν μάχην μεταξύ του
Μαραθώνος και των Θερμοπυλών! Ας πολεμήσωμεν εις τους τάφους των Πατέρων μας,
οι οποίοι, διά να μάς αφήσωσιν ελευθέρους, επολέμησαν και απέθανον εκεί! Το αίμα
των τυράννων είναι δεκτόν εις την σκιάν τον Επαμεινώνδου Θηβαίου, και του
Αθηναίου Θρασυβούλου, οίτινες κατετρόπωσαν τους τριάκοντα τυράννους, εις
εκείνας του Αρμοδίου και Αριστογείτωνος, οι οποίοι συνέτριψαν τον
Πεισιστρατικόν ζυγόν, εις εκείνην του Τιμολέοντος, όστις απεκατέστησε την
ελευθερίαν εις την Κόρινθον και τας Συρακούσας, μάλιστα εις εκείνας τον
Μιλτιάδου και Θεμιστοκλέους, του Λεωνίδου και των τριακοσίων, οίτινες κατέκοψαν
τοσάκις τους αναριθμήτους στρατούς των βαρβάρων Περσών, των οποίων τους
βαρβαροτέρους και ανανδροτέρους απογόνους πρόκειται εις ημάς σήμερον, με πολλά
μικρόν κόπον, να εξαφανίσωμεν εξ ολοκλήρου. Εις τα όπλα λοιπόν φίλοι η Πατρίς
Μάς Προσκαλεί.
Αλέξανδρος Υψηλάντης Την 24ην Φεβρουαρίου 1821, Εις το
γενικόν στρατόπεδον του Ιασίου.
…και : Ωραία τα έλεγε
πράγματι ο αξιοσέβαστος πρόγονός μας. Όμως υπάρχει μια τεράστια διαφορά με το
σήμερα.Τότε οι Έλληνες πολέμησαν για τα εδάφη μας, τη γλώσσα μας, τη θρησκεία
μας και κάθε ιερό και όσιο τούτης τη Γης.Σήμερα τα εδάφη μας αν δεν αμφισβητούνται
(Καστελόριζο, Ανεξαρτησία της Κρήτης;;Θράκη, Μακεδονία), τότε ήδη κάπου
ανήκουν.Ένα γερό κομμάτι του μεγαλύτερου λιμανιού μας εκμεταλλεύεται η κινεζική
COSKO, έξω από το Καστελόριζο περιπολεί σαν σκιά αμερικανικό αεροπλανοφόρο από
προχθές, νησάκια μας έχουν πωλητήριο, ενώ οι μεγάλες μας εταιρείες ήδη ανήκουν
σε ξένες πολυεθνικές.Η γλώσσα μας πολεμιέται από τα ίδια μας τα παιδιά με τα greeklish, αφού εμείς “ξοδευόμαστε”
στο κυνήγι αποπληρωμής των υπέρογκων δανείων, που φορτωθήκαμε (για ένα
κεραμίδι), και που χρόνος να τους μιλήσουμε; Η θρησκεία μας; Αχ, αυτή πια
δείχνει de mode, τόσο που περνούμε από Ναό και κάνουμε το σταυρό μας στα κλεφτά
και γρήγορα μην τυχόν και μας δουν. Όσο για τα ιερά και τα όσιά μας, μάλλον τα
έχουμε ανταλλάξει με τον πόνο εκείνων των φουκαράδων που προσέρχονται κατά
εκατοντάδες στη δύσμοιρη χώρα μας,πιστεύοντας πως οδεύουν σε μια καλύτερη ζωή,
αλλά απλά γίνονται δέσμιοι στο τίποτα και καταλήγουν ή επαίτες, ή εγκληματίες.Ποιός
από εμάς λοιπόν θα ακολουθούσε σήμερα το κάλεσμα αυτό αν επαναλαμβανόταν και
γιατί; Για τους πολιτικούς μας που σέρνουμε χρόνια στις πλάτες μας ενώ έχουμε
(κι εμείς κι αυτοί) ξεχάσει πως ο ρόλος τους είναι να υπηρετούν το λαό; Ή μήπως
για τον πρώτο πολίτη της χώρας “Πρόεδρος της Δημοκρατίας” ( της ποιάς…??? ),
που ξεπέρασε ακόμη και τις όμορφες παρουσίες των εκπομπών που είθισται να
αποκαλούμε γλάστρες; Κρίμα. Κρίμα τόσοι αγώνες, τόσα νιάτα, τόσο αίμα που από
ότι φαίνεται ούτε καν για ένα πουκάμισο έστω κι αδειανό δε δόθηκαν, αφού κι
αυτό κινέζικης παραγωγής θα είναι. Αγαπώ την πατρίδα μου, διότι αγαπώ όλες τις
πατρίδες. Αν
αληθεύει αυτό που λένε οι φιλόσοφοι, πως είμαστε όλοι τέκνα του Θεού, τότε
πρέπει όλοι να ακολουθούμε το παράδειγμα του Σωκράτη, κι όταν μας ρωτούν από
πού είμαστε, να μη λέμε "είμαι Αθηναίος" ή "είμαι
Κορίνθιος", αλλά "είμαι πολίτης του κόσμου" . Για εμάς η πατρίδα
και τα πατριωτικά ιδεώδη έχουν πάψει να υπάρχουν. Αποτελούν απλώς βιτρίνα των
κυρίων που στο μεταξύ προετοιμάζονται για τον επόμενο σκοτωμό. Όπου και να ακούσετε
πως κάποιος μιλάει για την πατρίδα, να ξέρετε ότι αυτός περιμένει πως θα
πληρωθεί για αυτό.
Πατρός τε και μητρός τε και των άλλων προγόνων απάντων
τιμιώτερον και σεμνώτερον και αγιώτερον εστίν η πατρίς και εν μείζονι μοίρα και
παρά θεοίς και παρ' ανθρώποις τοις νουν έχουσιν
Το «μαγαζάκι» της αποτυχίας ή
το τέλος του Εμποράκου
Πρώτα ήταν μπακάλικο.Για χρόνια πουλούσε ρύζι
και φασόλια και ζάχαρη από σακιά, είχε παστά ψάρια στοιβαγμένα σε κάσες κι
όλους τους νεωτερισμούς σε σαπούνια και οδοντόκρεμες, τον δε χαλβά του μπακάλη
τον έλεγαν έτσι επειδή τον αγόραζες εκεί. Όταν πήρε σύνταξη ο μπακάλης, έμεινε
για λίγο κλειστό.Ύστερα άνοιξε σουβλατζίδικο. Μεγάλη χαρά για τους λάτρεις του
είδους, αλλά έκλεισε πριν προλάβουμε να αποφασίσουμε στη γειτονιά αν είχε καλά
σουβλάκια ή όχι. Έγινε παντουφλάδικο, ύστερα κομμωτήριο, ύστερα πιτσαρία,
βιντεοκλάμπ, προπατζίδικο, καφενείο, και ποτέ δεν κατόρθωνε να κρατήσει πάνω
από εξάμηνο.Λες κι είχε γρουσουζιά η γωνία, δεν στέριωνε τίποτα.Η πιτσαρία
έκανε γενική ανακαίνιση, μοντέρνα διακόσμηση, καινούργια τζάμια.Χαμένες
επενδύσεις.Πόση προσπάθεια, πόσα κεφάλαια έχει καταπιεί αυτό το κακότυχο
μαγαζί;Σύντομα έργα που κατεβαίνουν πριν ανέβουν είναι οι περιπέτειές του,
προκαλούν θλίψη.Να βλέπεις τον κόπο των ανθρώπων να πηγαίνει στράφι, να
σκέφτεσαι το κόστος.Κάποτε άνοιξε κάτι σαν γκαλερί που πουλούσε και χρώματα
ζωγραφικής, αυτό πολύ μας άρεσε, αλλά έκλεισε πιο γρήγορα από ποτέ.Ακολούθησε
κινέζικο ντελίβερι,κι αυτό μας άρεσε, αλλά πόσο να φάμε πια να το ενισχύουμε;
Κάποια στιγμή έγινε γραφείο τελετών. Ε, αυτό δεν μας άρεσε,αλλά τι να κάνεις;Το
πεπρωμένο φυγείν αδύνατον.Στο μεταξύ οι αλλεπάλληλες ανακαινίσεις το είχαν
κάνει κούκλα το μαγαζί, θα πρέπει να ήταν το πιο λουξ γραφείο τελετών της
Αθήνας. Περιέργως όμως ούτε κι αυτό έπιασε, κι ας έχουμε υψηλότατο μέσο όρο
ηλικίας στη γειτονιά.Τώρα εμφανίστηκε μαγαζί με θωρακισμένες πόρτες και
συστήματα ασφαλείας.Στη φάση της μανίας για θωράκιση και ασφάλεια που
περνάμε,με αυξημένη ανάγκη για κλειδαμπάρωμα,ρολά,κλειδιά, αλυσίδες,
συναγερμούς και τα ρέστα, πρέπει λογικά να θησαυρίσει. Για να δούμε...!
……Β.Τ.
Μία εκκλησία για τρεις θρησκείες
Ένας «Οίκος Προσευχής και Μαθητείας» για
χριστιανούς, μουσουλμάνους και εβραίους πρόκειται να κατασκευαστεί στην πλατεία
Petriplatz (πλατεία του Αγίου Πέτρου) του Βερολίνου. Τα σχέδια είναι έτοιμα και
οι ελπίδες μεγάλες, «όμως ένα κτίριο από μόνο του δεν μπορεί να φέρει κοντά
τους ανθρώπους αν δεν το επιθυμούν και οι ίδιοι», σημειώνει ο νικητής του
σχετικού αρχιτεκτονικού διαγωνισμού. Καθημερινά χιλιάδες αυτοκίνητα διασχίζουν
τον πολυσύχναστο δρόμο που περνά μπροστά από την Petriplatz στην κεντρική
συνοικία Mitte του Βερολίνου. Είναι ένας αφιλόξενος, έρημος τόπος που όμως θα
μπορούσε να μεταμορφωθεί χάρη στον οίκο προσευχής και μαθητείας, ο οποίος θα
φιλοξενεί υπό την ίδια στέγη εκκλησία, συναγωγή και τζαμί. Για την έναρξη του
έργου, η Εβραϊκή Κοινότητα του Βερολίνου, το εκκλησιαστικό κολέγιο Αβραάμ
Γκάιγκερ του Πότσδαμ, το Φόρουμ Διαπολιτισμικού Διαλόγου και η Οργάνωση St.
Petri-St. Marien της Ευαγγελικής εκκλησίας ίδρυσαν την οργάνωση «Ο Οίκος
Προσευχής και Μαθητείας της Petriplatz του Βερολίνου».
Το νέο κτίριο θα ανεγερθεί στο σημείο όπου
βρισκόταν κάποτε η εκκλησία του Αγίου Πέτρου. Έχουν σχεδιαστεί τρεις
διαφορετικοί χώροι προσευχής - ένας για χριστιανούς, ένας για μουσουλμάνους και
ένας για εβραίους-, οι οποίοι θα ενώνονται με διάδρομο, όπου θα μπορούν να
διοργανώνονται κοινές τελετές και εκδηλώσεις. Η κριτική επιτροπή απένειμε το
πρώτο βραβείο στο αρχιτεκτονικό γραφείο του Βερολίνου «Kuehn Malvezzi», το
σχέδιο του οποίου είναι εμπνευσμένο από την παλιά εκκλησία του Αγίου Πέτρου
και, με τον πύργο ύψους 44 μέτρων, ο οίκος προσευχής θα θυμίζει φρούριο. Στο
εσωτερικό θα υπάρχει θολωτός διάδρομος δύο επιπέδων, ο οποίος θα χρησιμεύει ως
χώρος μαθητείας. «Ο τέταρτος χώρος αποτελεί δημόσιο χώρο μεταξύ των τριών
θρησκειών. Είναι ένας χώρος για κατανόηση και συζήτηση. Ο διάλογος έχει να
κάνει εν μέρει και με ένα είδους περιορισμού. Το έργο στοχεύει επίσης στην
ανάδειξη και των διαφορών», εξηγεί στην DW ένας από τους αρχιτέκτονες, ο
Γουίλφριντ Κιούν. O Γκρέγκορ Χόμπεργκ, ιερέας της Ευαγγελικής εκκλησίας και
πρόεδρος της οργάνωσης της Petriplatz δηλώνει ικανοποιημένος με το σχέδιο.
Τονίζει ότι το ζητούμενο δεν είναι να δημιουργηθεί ένα «αμάλγαμα» θρησκειών
αλλά «να μάθουμε πώς να προσεγγίζουμε ο ένας τον άλλον με αξιοπρέπεια και σεβασμό».
Σήμερα,η Petriplatz είναι κάτι παραπάνω από
ένα περιφραγμένο κομμάτι αναξιοποίητης γης. Μέχρι και πριν από μία πενταετία, ο
χώρος για τον οποίο σήμερα προορίζεται ο ναός χρησίμευε ως πάρκινγκ αυτοκινήτων
- θέαμα όχι και τόσο ευχάριστο - και μία μοναχική πινακίδα έγραφε «Petriplatz».
Ολα όμως άλλαξαν το 2007, όταν ο χώρος αποδεσμεύθηκε. Η αρχαιολογική σκαπάνη
έφερε στο φως τα απομεινάρια της μεσαιωνικής πόλης της Cölln, προκατόχου του
Βερολίνου και μίας από τις πέντε πόλεις που ενώθηκαν υπό τον Φρειδερίκο Α’ της
Πρωσίας το 1709. Μεταξύ άλλων, βρέθηκαν κατάλοιπα ενός σχολείου, δημαρχείου,
νεκροταφείου, τα θεμέλια των τριών εκκλησιών του Αγίου Πέτρου - η τελευταία
κατεδαφίστηκε στο 1964. Η οργάνωση της Petriplatz εξετάζει το ενδεχόμενο να
ανεβάσει το δράμα του Γκότχολντ Λέσινγκ «Ναθαναήλ ο Σοφός», η οποία
πραγματεύεται ιδέες του Διαφωτισμού.Η παράσταση θα πραγματοποιείται σε ετήσια
βάση στις 14 Απριλίου, την ημέρα της πρεμιέρας της στο Βερολίνο του 1783.Το
έργο δημιουργήθηκε σε μία περίοδο κατά την οποία ο Φρειδερίκος ο Μέγας
προωθούσε την ανεξιθρησκία.«Στο πολιτικό ερώτημα: Τι μπορεί να κάνει η
αρχιτεκτονική; η απάντηση είναι ότι τώρα η αρχιτεκτονική μπορεί να δημιουργήσει
τις συνθήκες για ειρηνικό διάλογο, ο οποίος όμως παραμένει διάλογος», δηλώνει ο
Κιούν. Οι πρωτεργάτες του οίκου προσευχής και μαθητείας ελπίζουν ότι ο χώρος,
ως σημείο συνάντησης διαφορετικών θρησκειών, θα γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ τους,
βοηθώντας τους πιστούς να ανακαλύψουν τις ομοιότητές τους.
