Ο θρύλος της Μονοβύζας

                                         

  ΑΜΠΕΛΩΝΑΣ  ΦΙΛΙΑΤΩΝ - Λαογραφικά  σύμμεικτα   

                                    Βιβλίο της  ....... :  Γαρυφαλλιάς  Φίλης – Μπέσιου

Στα βάσανα της πικρής σκλαβιάς κατά τους χρόνους  της τουρκοκρατίας, οι παλιοί θυμούνται τις διηγήσεις και τις ιστορίες ,τις σχετικές με τα βάσανα της μακροχρόνιας  δουλείας  στους  βάρβαρους Οθωμανούς .Οι διηγήσεις σώθηκαν από στόμα σε στόμα από εκείνα ακόμη τα χρόνια, από αυτούς που θυμούνται ζωηρά τον Θρύλο για την καταστροφή που έπαθε ο τόπος τους από την Βασίλισσα των Ιλλυρίων : « Τεύτα » το 231 π.χ. ! Στο στόμα του Λαού η Βασίλισσα αυτή στάθηκε γνωστή με το όνομα Μοναβύζα,διότι είχε ,καθώς λένε ,υπερτροφικό τον αριστερό μαστό της,που ήταν τόσο μεγάλος ώστε τον έριχνε στις πλάτες της (τσουβάλι)όταν περπατούσε.Η παράδοση λέει ,πως στη θέση «Μπράνια»,απέναντι από το μοναστήρι της Ρίπεσης,που κι ’αυτό είναι αντίκρυ απ ’το χωριό και κοντά στα σύνορα της Β.Ηπείρου,σκοτώσανε -  δεν ξέρουν ποιοί  - τον γυιό της Μονοβύζας , τον  ‘Ιουλο. Η λαϊκή Μούσα αποθανάτισε τον θάνατο του παιδιού με τραγούδι......:

« Στη Μπράνια και στη Ρίπεση κούκος να μη λαλήσει.

Σκοτώσανε τον ‘Ιουλο το γυιό της Μονοβύζας ».

Στην φωτογραφία το παιδί που μεταφέρει με το άλογο τις βαρέλες γεμάτες  με νερό , είναι ο γνωστός  φίλος μας :  κ. Χρήστος Ν. Ζήκος