Εδώ και πάλι.
Σκυμμένος στο ξύλινο γραφείο.
Η ανάσα μου ζεσταίνει το μολύβι.
Οι σκέψεις μου ανέβηκαν στο τραίνο
της γραμμής και τώρα περνούν από
μπροστά μου σαν λαθρεπιβάτες.
Κάθε χρόνο κάνω τα στραβά μάτια.
Τις αφήνω να μου δώσουν τον απόηχο.
Μου μιλούν για παράπονα.
Τις ακούω και βυθίζομαι σε στοχασμούς.
Σκέψεις βαθιές μα πάντα αυστηρές μαζί μου.
Πάντως δεν θέλω να ξεχάσω,
μόνο να συμβιβαστώ .
Λευτέρης Φράτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου