Σιούρ ν'αρμέξουμε...@

Αβαρλίγκα άβντ άζε αέστου ακλό αρούου,ασκούντου γίνγκιτς γκαλίνα γκροάσου ντιπάρτε και χηριτισέσκου…!

Απ' κάτω σε μοσχομηλιά κι απάνω σ' άγιο κλήμα, ικεί κοιμάτι ου δέσπουτας μι του χαρτί στα χέρια,μι του χαρτί μι του σταυρό μι τ' άγια τα'βαγγέλια. Η παπαδιά τουν ξυπναγι μι μια χιργιά λουλούδια,

για ξύπνα, ξύπνα δέσπουτα κι μι βαριά κοιμάσι.Τ α μαναστήρια σήμαναν κ'οι νικκλησιές διαβάζουν,μια νικκλησίτσα μαναχή δε ψέλνει δε διαβάζει.Γιά πάρι του χαρτάκι σου σύρε να τη διαβάσεις,για πάρι του κιράκι σου, σύρε να την ανάψεις.Αφέντη πρωτογέροντα κι πρωτοτιμημένε,πάρε την πατιρίτσα σου κι έβγα στό μεσοχώρι κι αν βρείς κορίτσια ορφανά κάτσε κι ορμήνεψέ τα.Φέγγει το σπίτι αφέντη μου,φέγγει και την κυρά σου,κι από τα παραθύρια σου φέγγει τη γειτονιά σου.Αφέντη μου στην τάβλα σου χρυσή καντήλα φέγγει,αν βάλεις λάδι μοναχά φέγγει τη γειτονιά σου,αν βάλεις λάδι και κερί φέγγει τον κόσμο όλο.Κυρά μ' όταν στουλίζισι να πας να πάρεις βάια,βάνεις τουν ήλιου πρόσουπου κι του φιγγάρ' αστήθι,κι τουν καθάργιου αυγιρινό κουμπί κι δαχτυλίδι,στου δαχτυλίδι να διαβεί στη βέργα να πιράσει.