Το Φαινόμενο των Greeklish

Γράφει : ο Λευτέρης Φράτης

Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με το φαινόμενο που ονομάζεται greeklish.Στην εποχή μας,είναι ευρέως διαδεδομένη η χρήση τους.Με λίγα λόγια είναι η Ελληνική γραφή με Λατινικούς χαρακτήρες.Πχ : γεια - geia, καλησπέρα-kalhspera.Mε την εμφάνιση ή καλύτερα με την βίαια εισβολή των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης στην ζωή των Ελλήνων παρατηρούμε έξαρση του φαινομένου των greeklish ιδιαίτερα στις νεότερες ηλικιακές ομάδες.Η ζημιά και το κόστος που επιφέρουν είναι ανυπολόγιστο.Ιδίως για την Ελληνική γλώσσα που είναι το τελευταίο αποκούμπι ενός λαού που σήμερα βάλλεται πανταχόθεν.Η ιλαροτραγωδία εντοπίζεται στο εξής σημείο,ότι δηλαδή μια γλώσσα που μετρά 2.000 χρόνια κατάντησε σήμερα μέσα σε λίγα χρόνια να αποτελεί σχεδόν παρελθόν.Η μεγαλύτερη ευθύνη βέβαια αναλογεί στο σχολείο.Ως μαθητής έχω μπορέσει να εντοπίσω τα ολισθηρά σημεία του εκπαιδευτικού συστήματος διότι οι ιθύνοντες του Υπ.Παιδείας μπορεί μεν να καθοδηγούν με εγκυκλίους αλλά δεν έχουν καμία απολύτως ιδέα για το αντικείμενο.Καταρχάς το σημερινό σχολείο εμμέσως πλην σαφώς οδηγεί τους μαθητές στην ακατάσχετη οκνηρότητα.Δεν δημιουργεί ανταγωνισμό και θέληση για πραγματική μάθηση. Εξαναγκάζει τους μαθητές να αποστηθίσουν με την μέθοδο της παπαγαλίας έναν <<άχρηστο>> όγκο ύλης ο οποίος δεν θα φανεί χρήσιμος για την μετέπειτα ζωή του.Το θέμα της γλώσσας έχει βαθιές ρίζες στην διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών και Λατινικών στο Λύκειο.Τα Αρχαία διδάσκονται με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούν αντιπάθεια και αποστροφή του μαθητή.Δηλαδή δημιουργούν αντιπάθεια απέναντι στο μεγαλείο της Ελληνικής γλώσσας.Η Αρχαία Ελληνική είναι η βάση ή αλλιώς ρίζα της Νέας Ελληνικής.Είναι επιεικώς ολέθριο αυτό που γίνεται σήμερα.Να δίνεται τόσο μεγάλη βαρύτητα στην αποστήθιση γραμματικών φαινομένων,χρόνων,επιθέτων και συντακτικού της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας από την στιγμή που αύριο οι μαθητές θα κληθούν να μιλήσουν και να μεταλαμπαδεύσουν όσο το δυνατόν καλύτερα την Νέα Ελληνική.Το ίδιο συμβαίνει και με τα Λατινικά τα οποία αναμφισβήτητα είναι η ρίζα των γλωσσών που μετά περισσής μανίας πασχίζουμε να μάθουμε.Όταν εμείς οι μαθητές συνεχώς ρωτάμε ακόμα και στο Λύκειο την φιλόλογο πως γράφεται μια λέξη ή όταν ακόμα χειρότερα πάμε να διαβάσουμε μια παράγραφο και την διαβάζουμε συλλαβιστά, ποιο το νόημα λοιπόν;Γιατί δεν δίνεται καθόλου έμφαση στην γλώσσα που θα κληθούμε να μιλήσουμε αύριο;Και οι καθηγητές πασχίζουν να πείσουν ότι πρέπει να μάθουμε όλους τους αρχικούς χρόνους των ρημάτων της Αρχαίας Ελληνικής από την στιγμή που οι μαθητές δεν μπορούν λόγω έλλειψης λεξιλογίου να πάρουν την γλώσσα τους; Η γλωσσική κρίση είναι πράγματι γεγονός ιδιαίτερα σε αυτή την χώρα.Όμως το πρόβλημα δεν πηγάζει εξ΄όλοκλήρου από τα greeklish αλλά από το ολέθριο και φαιδρό εκπαιδευτικό σύστημα που καλούμαστε να υπηρετήσουμε.Βέβαια κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουν οι δολοφόνοι της παιδείας να εθελοτυφλούν.Η παιδεία,οι αξίες και τα ιδανικά είναι δώρα που χαρίζει το σχολείο ας μην τα καρατομήσουν και αυτά στον βωμό της ανευθυνότητας που τους διέπει.

…..Λευτέρης Φράτης