Δύο Ηπειρώτες περιλαμβάνονται φέτος στον κατάλογο των βραβευθέντων από την Ακαδημία Αθηνών. Ο λόγος για τον λογοτέχνη Μιχάλη Γκανά από την Θεσπρωτία και τον Γιαννιώτη καθηγητή του Πανεπιστημίου Στέφανο Τσιόδουλο, οι οποίοι τιμήθηκαν στην ετήσια πανηγυρική συνεδρία της Ακαδημίας Αθηνών το βράδυ της Πέμπτης στη λαμπρή αίθουσα τελετών του μεγάρου Χάνσεν, παρουσία του πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου.Ο Μιχάλης Γκανάς τιμήθηκε με ένα από τα τρία βραβεία του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη, και συγκεκριμένα με το βραβείο ποιήσεως, με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, για το σύνολο του έργου του. Ο Μιχάλης Γκανάς γεννήθηκε στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας το 1944.Το 1948 βρέθηκε στην Αλβανία και μετά στην Ουγγαρία μαζί με την οικογένειά του. Επέστρεψε στη Ελλάδα το 1954.Το χρονικό αυτής της περιπέτειας καταγράφτηκε στο πεζό Μητριά πατρίδα (Κείμενα, Αθήνα 1981).Το 1962 κατέβηκε στην Αθήνα, για να σπουδάσει Νομικά, αλλά δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του για λόγους βιοποριστικούς. Βιβλιοπώλης για μια δεκαπενταετία στη «Δωδώνη», συνεργάστηκε αργότερα με την κρατική τηλεόραση ως επιμελητής λογοτεχνικών εκπομπών και σεναριογράφος. Από το 1989 ως τη συνταξιοδότησή του το 2005 εργάστηκε ως κειμενογράφος σε διαφημιστική εταιρεία. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες, ενώ στίχοι του έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς Έλληνες συνθέτες. Μετέφρασε τις Νεφέλες του Αριστοφάνη για το Θέατρο Τέχνης-Κάρολος Κουν (1991), τους Επτά επί Θήβας του Αισχύλου για το ΔΗΠΕΘΕ Πατρών (1994) και το Άσμα ασμάτων (Μελάνι, Αθήνα 2005). Το 1994 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το βιβλίο του Παραλογή. Στον Στέφανο Τσιόδουλο απονεμήθηκε το βραβείο του Ιδρύματος Αποκαταστάσεως Ομογενών εξ Αλβανίας, εις μνήμην Άγγελου Κίτσου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για μελέτη με θέμα από την ιστορία, την αρχιτεκτονική και την ιστορία της τέχνης της Ηπείρου, για το βιβλίο του με τίτλο: «Η Ζωγραφική των σπιτιών του Ζαγορίου. Τέλη 18ου - αρχές 20ού αιώνα. Ιστορική και πολιτισμική προσέγγιση».Ο Στέφανος Τσιόδουλος γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1968. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1998.Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (2005). Από το 2006 διδάσκει, σύμφωνα με το Π.Δ. 407/80, Ζωγραφική, Υλικό Πολιτισμό και Λαϊκή Τέχνη στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, καθώς και στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Το 2009 εξελέγη λέκτορας Λαογραφίας στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής.
Το 2009 εκδόθηκε από το Ριζάρειο Ίδρυμα το βιβλίο του «Η Ζωγραφική των σπιτιών του Ζαγορίου, τέλη 18ου-αρχές 20ού αιώνα, Ιστορική και πολιτισμική προσέγγιση». (Άρθρα του δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά: Ηπειρωτικά Χρονικά, Μνήμων και Ε.Ε.Φ.Σ.Π.Ι. «Δωδώνη»). Η εργασία φιλοδοξεί να προσεγγίσει τη ζωγραφική των σπιτιών του Ζαγορίου ως στοιχείο της πολιτισμικής δραστηριότητας του ορεινού κόσμου και ως μέρος του επικοινωνιακού του συστήματος. Αναλυτικότερα, επιδιώκει να αναδείξει την ιστορικότητα του φαινομένου της διακοσμητικής ζωγραφικής στο Ζαγόρι, όπως αυτό εκδηλώθηκε από τα τέλη του 18ου αιώνα έως την απελευθέρωση της Ηπείρου, το 1913 - τους συντελεστές του φαινομένου (ιδιοκτήτες, τεχνίτες-ζωγράφους) και τους τρόπους που τα ιστορικά υποκείμενα και αντικείμενα συνέβαλαν στο επιχώριο επικοινωνιακό σύστημα - τα τυπολογικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά των τοιχογραφιών στα σπίτια του Ζαγορίου, που μας επιτρέπουν να εντάξουμε τις τοιχογραφίες της περιοχής σε ευρύτερες διακοσμητικές ομαδοποιήσεις, στο πλαίσιο μιας "ενιαίας" εικαστικής γλώσσας, όπως αυτή αναπτύχθηκε στους κόλπους της οθωμανικής αυτοκρατορίας-και τέλος, την κοινωνική και ιδεολογική λειτουργικότητα του διακοσμητικού αυτού φαινομένου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου