Δεκαπενταύγουστος , η εορτή της «Μεγαλόχαρης» – της «Παναγιάς»
Αιώνες αποδίδουν οι λαϊκοί άνθρωποι στην Παναγία, ως θεϊκή μορφή γυναικεία, στοργικότητα και συμπόνια. Εχουν έτσι,δίπλα στα λόγια και θρησκευτικά υμνητικά της επίθετα,Παντάνασσα,Πανάχραντος,Ρόδον Αμάραντον,δημιουργήσει επωνυμίες λατρευτικές συχνά ποιητικές,με πιο ωραίο ίσως τον συνδυασμό θρησκευτικών γραφών και παγανιστικών μύθων:Παναγία η γοργόνα, που συγκίνησε τόσο τον Μυριβήλη. #Η λαϊκή σοφία κατέφυγε στην Παναγία για τον πόνο και τον φόβο του κακού και του θανάτου και την ύμνησε: Σωτήρα, Γιάτρισσα, Ελεούσα, Καταφυγή, Παυσολύπη, Παρηγορήτρα και Παρηγορίτισσα. Την ταύτισε με τα φυσικά φαινόμενα και την ονόμασε Αγιοηλιώτισσα, Παναγία της Βροχής και Παναγιά του Βρόντου. Είδε στην ομορφιά της κομμάτι από την εικόνα του ελληνικού τοπίου: Ηλιόκαλλη, Λουλουδιανή και Δροσιανή, Ποταμίτισσα, Θαλασσινή, Πελαγιανή και Θαλασσίτρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου