ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΣ

ΦΙΛΙΑΤΕΣ - ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ - ΗΠΕΙΡΟΥ......:  Ενας τόπος κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα, που ράγιζε και ραγίζει την καρδιά του επισκέπτη, από τα παλαιά χρόνια ακόμα, στο πέρασμα του ή κατά την διαμονή του εκεί , από την έξαρση των εκεί κατοικούντων ψυχών,που διψούσαν ανέκαθεν για λίγες (σταγόνες ευτυχίας) μορφές πολιτισμού και ιδέες όπως αυτές :της εθνικής αντίστασης,των Λα’ι’κο-απελευθερωτικών αγώνων,των δημοτικών τραγουδιών,( αυτών των εύθυμων αλλά και με τα  μοιρολόγια τους), της δικαιοσύνης, της ειρήνης του ανθρωπισμού ,που είχαν από καιρό ριζώσει βαθιά στην ψυχή τους και κυρίεψαν το «ΕΙΝΑΙ» τους.Οσους φίλους τους βρίσκαν ηθικούς,συνεπείς και πιστούς,τίμιους και ειλικρινείς ,δεν θέλαν να τους χάσουν.Οταν έρχεται η άνοιξη ,τις χαραυγές και τ’ απόβραδα, τ’ αηδόνια λεύτερα εκεί τους τραγουδάνε.Αυτός ο τόπος που δεν έγειρε ποτέ το κεφάλι σε δουλεία,σε αδράνεια και σε λιποψυχία.Η περιοχή με την μεγάλη επαρχία των πολλών κοινοτήτων,την επαρχία της χαράς ,του αγώνα ,της αδελφοσύνης.Δεν πονάνε πιότερο στη ζωή τους παρά μόνο για τις πολύχρονες θυσίες των προγόνων  τους που κατακτήσανε την εθνική τους λευτεριά και ανεξαρτησία.Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ. Οσοι θέλουν να «φανούν» με την συμμετοχή τους στις διάφορες λαϊκές διαμαρτυρίες όπου αργότερα θα μας το θυμίζουν για να καρπωθούν ευεργετήματα, θα πρέπει να ξέρουν πως τέτοιοι καιροί έχουν παρέλθει πλέον και αυτό που χρειάζεται είναι η ουσία.Ολοι οι αγώνες θέλουν την σημαία τους ,την σημαία του αγώνα που κυματίζει ψηλά ,το λάβαρο των αγώνων και των λαϊκών διεκδικήσεων, είναι αυτό το σήμα της ανεξαρτησίας που ξυπνά την φλόγα του αγώνα και σφυρηλατεί την έξαρση του πνεύματος και της τέχνης με βιώματα βαριά του αβάσταχτου πόνου που μετουσιώνεται σε τραγούδια,ακριτικά και κλέφτικα(αντάρτικα).Η κλεφτουριά,ο Γεροδήμος,ο Κατσαντώνης,ο Πατροκοσμάς,ο Ρήγας,ο Κοραής,ο Νικολίδης,ο Ψαλίδας,ο Βηλαράς και οι Σουλιώτες.Ο ψυχικά δυναμικός και λεβέντικος Λαός.Ετσι έχουν προικίσει τούτο τον Τόπο της Μουργκάνας και της Θάλασσας νάναι «καλός και αγαπημένος μα πάντα προδομένος». Ο πολύπαθος και αγωνιστής Φιλιαταίος-Θεσπρωτός έχει προ πολλού πάψει να σέρνεται. Με στόχο της επιβίωσης του να είναι η ευημερία , δεν θα αφήσει τις «κουρούνες» των κομματικών ρομπότ να σκορπίσουν πτώματα για νάχουν να τρώνε. Ευελπιστούμε πλήρη συμμετοχή των ΘΕΣΠΡΩΤΩΝ σε κοινό αγώνα για να μην καταργηθεί και εξαλειφθεί το ΠΡΕΠΟΝ και  το ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ που γι’ αυτό πολλοί συμπολίτες μας έχυσαν αίμα αγώνα για να πετύχουν την λειτουργία του.

.......Ν.Κ.