Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ανάσταση στον Αγιο Δημήτρη των Φιλιατών.Πλήθος κόσμου παρέστη στη λειτουργία από νωρίς το βράδυ στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου περιμένοντας το « ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ » από τα χείλη των τοπικών καλοκάγαθων Ιερέων της πόλης.

  Της ημέρες του Πάσχα από πολλούς ακούγεται " ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ - ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ ".Οι έντεκα αυτοί μαθητές του δώσανε όλοι την ζωή τους, κηρύττοντας την Ανάσταση του Χριστού. Στερηθήκανε της απολαύσεις της ζωής και στο τέλος πεθάνανε με μαρτυρικό θάνατο, βέβαιοι γι' αυτό που κηρύττανε. Δεν το έκανε μόνο ο ένας από αυτούς αλλά το έκαναν και οι έντεκα. Πως λοιπόν το κάνανε, για μια ψεύτικη ιδεολογία; Πως ένας διώκτης του Χριστού, ο Σαούλ, έγινε ο μεγαλύτερος απόστολος των εθνών; "Σαούλ, Σαούλ τι με διώκεις" του φώναξε ο Αναστημένος Ιησούς Χριστός στο δρόμο της Δαμασκού "Ποιος είσαι Κύριε;" απάντησε ο Παύλος; "Είμαι ο Ιησούς τον οποίο συ διώκεις" Πράξεις Θ-1. Και από εκείνη την ώρα όλα αλλάξανε για τον Παύλο και με θάρρος έλεγε "Εις εμέ το ζείν είναι ο Χριστός και το αποθανείν κέρδος".Το μεγαλύτερο γεγονός της Ιστορίας:  Η Ανάσταση του Χριστού είναι το μεγαλύτερο γεγονός μέσα στην Ιστορία. Είναι αυτό που διαφοροποιεί τον Χριστιανισμό από οποιαδήποτε άλλη θρησκεία.Οι άλλες θρησκείες έχουν αρχηγούς θνητούς, ενώ κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο Αναστημένος Χριστός.  «Ανάσταση του Χριστού» σημαίνει θέωση και ανάσταση της ανθρώπινης φύσεως και ελπίδα της θέωσης και ανάστασης της δικής μας υποστάσεως.  Αφού βρέθηκε το φάρμακο, υπάρχει ελπίδα ζωής. Δια της Αναστάσεως του Χριστού αποκτά άλλο νόημα και η ζωή και ο θάνατος.  Ζωή σημαίνει κοινωνία με τον Θεό. Δεν είναι πλέον θάνατος το τέλος της παρούσας ζωής, αλλά η απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Χριστό.  Ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα δεν είναι θάνατος, αλλά προσωρινός ύπνος.Η Ανάσταση του Χριστού δικαιώνει τη μοναδικότητα και αποκλειστικότητά Του ως Σωτήρα, ικανού να ζωοποιήσει αληθινά, να μεταγγίσει την καταλύτρια του θανάτου Ζωή Του στη φθαρτή ζωή μας.Ένας ο Χριστός, μία η Ανάσταση, μία και η δυνατότητα σωτηρίας-θέωσης.  Γι’ αυτό και προσανατολίζεται στον Χριστό η προσδοκία για την υπέρβαση των αδιεξόδων που συμμίγουν τη ζωή μας.  Στον Χριστό των Αγίων, τον Χριστό της Ιστορίας.