¨ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ ¨
Αγαπητέ μου Γιώργο,
Έλαβα το καλαίσθητο βιβλίο σου, ¨Κάτι για το Φιλιάτι¨ και σε ευχαριστώ πολύ.
Τα καλά τυπογραφικά στοιχεία, η προσεγμένη χρήση της γλώσσας, οι επιμελημένες διορθώσεις, ώστε να μην υπάρχουν λάθη, η άρτια διάταξη της ύλης και προπαντός οι γρήγορες εναλλαγές εποχών και γεγονότων, με βοήθησαν να κάνω την πρώτη ανάγνωση, μέσα σε μα μέρα. Έμαθα πολλά, ταξίδεψα στα παλιά, ευχαριστήθηκα, διασκέδασα. Πέρασα καλά. Το φωτογραφικό υλικό πλουσιότατο. Σεργιάνισα με την ψυχή μου και έπεται συνέχεια.
Στον λακωνικό και μετρημένο πρόλογο (μου άρεσαν πολύ οι λέξεις ¨πανδέκτης¨ και ¨κορφολόγημα¨) περιλαμβάνεται ευχή και προτροπή το ¨Κάτι για το Φιλιάτι¨ να μην λείπει από την βιβλιοθήκη κανενός Φιλιαταίου. Εγώ θέλω να συμπληρώσω ότι το βιβλίο αυτό δεν πρέπει να λείπει κι από την βιβλιοθήκη κάθε άλλου. Καταγόμενου από την πέρα του Καλαμά περιοχή. Γιατί, όλοι εμείς, οι έλκοντες την καταγωγή από τα χωριά και τα χωριουδάκια, τα κατασπαρμένα από τις κορφές της Μουργκάνας μας, μέχρι τις εκβολές του Καλαμά μας, θεωρούμε το Φιλιάτι σημείο αναφοράς. Είναι για μας η κωμόπολη των κωμοπόλεων. Είναι το Φιλιάτι μας. Το δικό μας Φιλιάτι. Το καταδικό μας Φιλιάτι. Με το Νοσοκομείο του, με το Ορφανοτροφείο του, με το Γηροκομείο του. Με το Παζάρι του, με τις Κογκέλες του, με τα πούσια του. Και προπαντός με τους γλυκύτατους ανθρώπους του.
Το ότι, αγαπητέ μου Γιώργο, η μητέρα σου κατάγεται από τους Αγγελοπουλαίους, δεν το ήξερα. Είσαι με άλλα λόγια, μισοπλαίσιος, και χαίρομαι γι’ αυτό. Έτσι, εξάλλου, εξηγούνται οι φιλομουσικές σου ροπές και δραστηριότητες. Οι Αγγελοπουλαίοι έφκιαναν και φκιάνουν μια ολόκληρη ορχήστρα μόνοι τους. Οι Αγγελοπουλαίοι έφκιαναν και φκιάνουν μια ολόκληρη πολυφωνική χορωδία μόνοι τους. Ο Θόδωρος, ο συμμαθητής μου, από ότι θυμάμαι, έπαιζε ωραία τραγουδάκια με την φυσαρμόνικα του, από την Τρίτη του Δημοτικού. Και ο Βασίλης, όταν με έπαιρνε τηλέφωνο στην Αθήνα, άρχιζε με τραγούδι και τέλειωνε με τραγούδι.
Επίσης, το ότι οι Αγγελοπουλαίοι έχουν τις ρίζες τους στο Κονταξέϊκο, αυτό μου το λέγε η βάβω μου, η Ζωίτσα, που ‘ταν και συγγενείς τους. Αφού λοιπόν κρατάς κάτι στο αίμα σου από την παλιά αυτή ιστορική οικογένεια, καλό είναι να γνωρίσεις από κοντά τρείς τουλάχιστον τοποθεσίες. Την Αμπολιάνα, όπου το αρχοντικό της Κυρά Βασιλικής (τα θεμέλια του σχεδόν δυσδιάκριτα). Τις Γράβες του Μπέκου, όπου ο πατέρας της, επικεφαλής ομάδας, είχε στήσει παράνομο νομισματοκοπείο και το Εικόνισμα της Ετιάς, όπου οι Τζοχαντζαραίοι του Αλή φίμωσαν και απήγαγαν το πιο όμορφο κορίτσι- την Βασιλική- και την μετάφεραν στα ξακουστά Γιάννενα.
Τελειώνοντας, θέλω να σου πω ένα ακόμη ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, που μου αφιερώνεις στην πρώτη σελίδα, και να σου ευχηθώ υγεία, ατομική και οικογενειακή, αλλά και όρεξη για καινούργια γραψίματα.
Αθήνα 24/3/2011
Με αγάπη : Θεόδωρος Κώτσιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου