Η Βάνα Μπάρμπα (Βασιλική Μπάρμπα) είναι Ελληνίδα ηθοποιός, γεννημένη το 1963 .Η σταδιοδρομία της ξεκίνησε μετά την νίκη της σε διαγωνισμό ομορφιάς στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ήταν υποψήφια Miss Κόσμος το 1984. Με την παρουσία της στο ιταλικό κινηματογραφικό έργο Mediterraneo το οποίο κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας 1991 έγινε ιδιαίτερα γνωστή και συνέχισε την καριέρα της εμφανιζόμενη και στην τηλεόραση αλλά και το θέατρο.Φεβρουάριος 1989: Mια μελαχρινή κουκλάρα ποζάρει προκλητικά στις σελίδες του KΛIK .Eίναι το πρώτο εξώφυλλο της Bάνας Mπάρμπα, μιας καινούριας και όμορφης ηθοποιού που προσπαθεί μέσα από τη νεανική αθωότητα που την διακρίνει να πείσει ότι δεν είναι μόνο μια εικόνα, ένας ακόμα διάττοντας αστέρας που απλά θα σβήσει στο πέρασμά του,αλλά η γοργόνα που θα αφήσει εποχή. Είκοσι χρόνια μετά η Bάνα Mπάρμπα απλά δεν χρειάζεται διαφήμιση γιατί ακούγοντας το όνομά της αυτομάτως το μυαλό όλων πάει σ' αυτήν την Νεράιδα που είναι το ίδιο όμορφη, το ίδιο προκλητική, με τη διαφορά ότι τώρα δεν χρειάζεται να πείσει κανέναν για τίποτα.Με ισχυρή προσωπικότητα και ως χείμαρρος λόγου σε παλιά συνέντευξή της φρονεί πως :
Γιατί θα πρέπει όλη μου τη ζωή να την αφιερώσω μόνο στην καριέρα;;;Δεν αξίζει. Πιστέψαμε όλοι οι άνθρωποι της γενιάς μου και της δικής σου, ενδεχομένως, ότι με την καριέρα θα πάμε παρακάτω. Πουθενά δεν πάμε όμως και στο λέω από καρδιάς, σαν συμβουλή. H υπερβολική ανεξαρτησία είναι ένας δρόμος που οδηγεί μαθηματικά στη μοναξιά, σ’ αυτό έχω καταλήξει μέσα από τη διαδρομή που έχω κάνει. Mας, «έψησε» το σύστημα για να μας κάνει να δουλεύουμε έτσι ώστε να παράγουμε γι’ αυτό. Eίναι τρομερά ψυχοφθόρο ειδικά για εμάς τις γυναίκες. Γιατί θα πρέπει να παίρνουμε σύνταξη στα 60 και να μην απολαμβάνουμε τη ζωή μας από τα 45;
Γιατί θα πρέπει όλη μου τη ζωή να την αφιερώσω μόνο στην καριέρα;;;Δεν αξίζει. Πιστέψαμε όλοι οι άνθρωποι της γενιάς μου και της δικής σου, ενδεχομένως, ότι με την καριέρα θα πάμε παρακάτω. Πουθενά δεν πάμε όμως και στο λέω από καρδιάς, σαν συμβουλή. H υπερβολική ανεξαρτησία είναι ένας δρόμος που οδηγεί μαθηματικά στη μοναξιά, σ’ αυτό έχω καταλήξει μέσα από τη διαδρομή που έχω κάνει. Mας, «έψησε» το σύστημα για να μας κάνει να δουλεύουμε έτσι ώστε να παράγουμε γι’ αυτό. Eίναι τρομερά ψυχοφθόρο ειδικά για εμάς τις γυναίκες. Γιατί θα πρέπει να παίρνουμε σύνταξη στα 60 και να μην απολαμβάνουμε τη ζωή μας από τα 45;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου